Kolos

Obolała od zakwasów mogę się w końcu pochwalić, że skończyłam największe moje dotychczasowe dzieło. Dywan mierzy 194x194 cm i robiłam go około 4 dni, ale daleka jestem od zachwytu. Po pierwsze, jest za mało strojny i przez to za płaski :( Uwielbiam przaśno-jarmarczne wzorki, zygzaki i wypukłości, a w tym przypadku jakiś niecny głos wewnętrzny kazał mi dziergać płasko. Żółte wstawki też mi się nie podobają, ale może to dlatego że żółty kolor już mi się opatrzył. Najgorsze zaś jest to, że dywan zawiera sznurek w różnych odcieniach ecru (wg producenta są to kolory: surowy i naturalny), nie wystarczyłoby mi sznurka w jednym odcieniu. To tyle na temat plusów ujemnych ;) 

Z plusów dodatnich: nauczyłam się wpasowywać romb w dywan. Założyłam, że w rogach są kąty proste (taaaa, jasne...) i obliczyłam ukosy z twierdzenia Pitagorasa :) 59 oczek wpasowało się idealnie, nie wyszło ani falbaniaście ani ściągająco. Największą zaletą tego dywanu jest jednak liczba kalorii, którą mi spalił. Był to pełnowymiarowy czterodniowy fitness!!!

Wyjątkowo nie mam pojęcia, ile sznurka zużyłam. Zwykle ważę dywan, dzielę jego wagę przez wagę jednego motka i wychodzi mi z tego liczba motków, którą mnożę razy 50 metrów. Ale ten dywan jest za duży aby go zważyć. Mam w domu tylko wagę kuchenną, gdyż waga do ważenia ludzi od lat mnie stresuje :P Może pożyczę od Teścia wagę do ważenia ryb, ona ma zakres chyba do 25 kg. O, takie coś:

Podsumowując: dam dywanowi pożyć przez jakiś tydzień lub dwa, a potem go przerobię na coś innego :)