Latające dywany

Jak być może wiecie, wystawiałam się na tegorocznym Jarmarku Dominikańskim z moimi pracami. Jak było? Zimno i mokro!!!!!!! Ale to barrrrrrdzo zimno, aż ubrałam spodnie w środku lata. Ciasno - nie dało się zrobić porządnego pokazu dywanowego, na taborecie po prostu się nie da dziergać nic większego od chusteczki! O, patrzcie, jak krzywo wychodzi: W zasadzie nic nie zarobiłam i nic nie straciłam - zwrócił mi się koszt wszystkich sznurków zamówionych na jarmark.  Zostało mi kilka kolorowych dywanów, z których niebawem porobię inne kolorowe dywany, ku uciesze Małżonka - wyznał mi ostatnio, że najbardziej lubi dywany wielokolorowe i trójwymiarowe (czyli takie, o które można się łatwo potknąć). Odkryłam, że ludzie dzielą się na japaczy ("ja tylko paczę" - wymowa oryginalna) i macaczy (pomaca i sobie pójdzie). Nadal nie jestem pewna, do której kategorii ja należę. Teraz sobie myślę, że mogłam wywiesić kartkę o treści "towar pomacany należy do macanta". A

Panujące ostatnio upały podkusiły mnie do wydziergania niedźwiedzicy polarnej. Już kiedyś robiłam [ niedźwiedzia ] , ale zupełnie inną techniką. Tym razem wydziergałam niedźwiedzicę dookoła, od środka do zewnątrz - dziwne to uczucie, po tylu dywanach zrobionych wspak :D Misia mierzy 140 cm w pasie, 230 cm od łapki do łapki i 185 cm od czubka nosa do mikroskopijnego ogonka. Korzystałam z szydełka 9 mm, ale nie wiem ile sznurka zużyłam, wydziergałam ją bowiem z resztek. Poprosiłam już o wagę na prezent na nadchodzące urodziny, zważę się z misią i bez niej (to będzie szok, nie tylko dla misi...), a różnicę podzielę przez 0.22 kg, gdyż tyle waży jeden motek płaskiego sznurka o grubości 5 mm. Potem tę liczbę pomnożę przez 50 metrów i nareszcie się dowiem, ile sznurka zeżarła misia. Matematyka jest wspaniała :) Nie jestem do końca zadowolona z ciałka misi - wprawne oko zauważy, że boki wyszły trochę baryłkowato. Ta baryłkowatość ciągnęła się już od łuków na środku ciałka. Za