Miś na miarę moich możliwości

"My tym misiem otwieramy oczy niedowiarkom! Mówimy: to jest nasz miś, przez nas zrobiony, i to nie jest nasze ostatnie słowo!", jak mawiał klasyk Stanisław Tym grając Ryszarda Ochódzkiego, prezesa klubu sportowego "Tęcza".

Tak więc poświęciłam 13 godzin na wyszydełkowanie dywanu w kształcie skóry z niedźwiedzia.  Jest to najbardziej sznurkożerne dzieło, jakie do tej pory popełniłam - zużyłam aż 1320 metrów sznurka o grubości 5 mm. Dywan waży aż 6.33 kg i mierzy:

• 172 cm szerokości w nogach,
• tyleż cm od góry do koniuszka ogonka,
• 107 cm w pasie.

Głowa, która pochłonęła aż 115 metrów sznurka, ma 35 cm długości, 21 cm szerokości w najszerszym miejscu, zaś średnica ucha to imponujące 12 cm. Ryjek był początkowo zbyt spiczasty, więc wepchnęłam go do środka i umieściłam w nim kawałek czarnego materiału imitującego nos. Oczy to guziki przyszyte na "słowo honoru", następnym razem przyszyję je do misiowego pyska zanim wypcham i zamknę głowę. Mam tylko nadzieję, że oczka nie odpadną (temu misiu). Głowę wypchałam starym naddartym prześcieradłem i równie podniszczoną koszulką nocną. Tak, jestem w pełni świadoma faktu, że głowa wygląda na mysią, naprawdę nie musicie mi tego pisać w komentarzach :P

 

Bardzo długo szukałam odpowiedniego wzoru na tułów. Znam wiele ślicznych wzorów na okrągłe dywany, lecz znalezienie wzoru dobrze wyglądającego w prostokącie było bardzo ciężkie. O wiele łatwiejsza była głowa - wyszydełkowałam ją techniką [ amigurumi ] podczas meczu Holandia-Kostaryka.

Gdy już porządnie odeśpię Mundial i odpocznę po misiu, to może zrobię kolejnego na drutach :)